وَأَيُّوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَأَنتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ
ve eyyûbe
ve Eyüp
iz nâdâ
nida etmişti
rabbe-hû
onun Rabbi, kendi Rabbi
ennî
muhakkak, şüphesiz ben
messeniye
bana dokundu, isabet etti
ed durru
sıkıntı, zarar
ve ente
ve sen
erhamu er râhımîne
merhametlilerin en merhametlisi