إِذْ أَوَى الْفِتْيَةُ إِلَى الْكَهْفِ فَقَالُوا رَبَّنَا آتِنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً وَهَيِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا
iz evâ
sığındıkları zaman
el fityetu
gençler
ilel kehfi (ilâ el kehfi)
mağaraya
fe kâlû
o zaman dediler
rabbe-nâ
Rabbimiz
âti-nâ
bize ver
min ledun-ke
senin katından
rahmeten
bir rahmet
ve heyyi'
ve bağışla, lütfet
lenâ
bize
min emri-nâ
emrimizden, içimizden
reşeden
irşad edecek