الَّذِينَ كَانَتْ أَعْيُنُهُمْ فِي غِطَاء عَن ذِكْرِي وَكَانُوا لَا يَسْتَطِيعُونَ سَمْعًا
ellezîne
onlar
kânet
idi, oldu
a'yunu-hum
onların gözleri
fî gıtâin
perdeli
an zikrî
benim zikrimden, beni zikretmekten
ve kânû
ve oldular
lâ yestetîûne
güçleri yetmez, muktedir olamazlar
sem'an
işitmeye