وَلَئِنْ أَذَقْنَا الإِنْسَانَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْنَاهَا مِنْهُ إِنَّهُ لَيَئُوسٌ كَفُورٌ
ve le
ve elbette
in
eğer
ezaknâ el insâne
insana tattırdık
min-nâ
bizden
rahmeten
bir rahmet
summe
sonra
neza'nâ-hâ
onu biz çekip aldık
min-hu
ondan
inne-hu
muhakkak ki o
le yeûsun
mutlaka (tamamen) ümitsiz olur
kefûrun
nankör olur