وَإِذْ قَالَ لُقْمَانُ لِابْنِهِ وَهُوَ يَعِظُهُ يَا بُنَيَّ لَا تُشْرِكْ بِاللَّهِ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ
ve iz kâle
ve demişti
lukmânu
Lokman
libni-hî
oğluna
ve huve
ve o
yaızu-hu
ona vaazeder, öğüt verir
yâ buneyye
ey oğlum, oğulcuğum, yavrum
lâ tuşrik
şirk koşma
bi allâhi
Allah'a
inne
muhakkak ki
eş şirke
şirk
le
elbette
zulmun
zulümdür
azîmun
çok büyük