وَإِذْ يَرْفَعُ إِبْرَاهِيمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَإِسْمَاعِيلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّكَ أَنتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
ve iz
ve o zaman, olduğu zaman
yerfeu
yükseltir
ibrâhîmu
İbrâhîm
el kavâide
temeller
min el beyti
evden (evin)
ve ismâîlu
ve İsmail
rabbe-nâ
Rabbimiz
tekabbel
kabul buyur
min-nâ
bizden
inne-ke
muhakkak ki sen, şüphesiz sen
ente
sen
es semîu
hakkıyla işiten
el alîmu
hakkıyla bilen